Patrick wil continue verbeteren bij Bravis
Ik geloof oprecht in
continu verbeteren
Hoe maken we morgen beter?
Werk met betekenis
“Wat heb ik tot nu toe gedaan? En wat wil ik eigenlijk? Met die twee vragen in mijn achterhoofd ging ik vijf jaar geleden op zoek naar een werkomgeving die niet alleen kansen en mogelijkheden bood, maar ook een maatschappelijk doel dient. Ik ben in het ziekenhuis aan de slag gegaan als adviseur Zorginnovatie en adviseer het management op de gebieden kwaliteit, veiligheid en innovatie. Op dit moment ligt mijn accent in mijn werk op Bravis Continu Verbeteren. Dit bevalt heel goed, omdat graag bezig ben met de afdelingen en de mensen die daar werken.”
Continu verbeteren
Patrick houdt zich bezig met zorginnovatie in de breedste zin van het woord. “Mijn rol richt zich met name op het leanprogramma Bravis Continu Verbeteren, waarbij het trainen, begeleiden en adviseren van medewerkers en leidinggevenden belangrijk is. Daarnaast doe ik projecten op het gebied van kwaliteit. Een goed voorbeeld daarvan is barcodescanning bij medicatietoediening. Samen met de apotheker en de functioneel applicatiebeheerder rollen we dat nu ziekenhuisbreed uit, nadat in een eerdere pilot bleek dat deze werkwijze tot minder medicatiefouten leidt.”
Beter, efficiënter en leuker werken
Het adviseren en begeleiden van mensen binnen hun werk is waar Patrick veel voldoening uit haalt. “Ik vind het geweldig als ik mijn bedrijfskundige achtergrond kan inzetten om onze zorgverleners te helpen. Dat rechtstreekse contact met de mensen zelf geeft mij energie. Zeker wanneer dat betekent dat ik mensen kan stimuleren om in hun dagelijkse praktijk te zoeken naar dingen waar ze tegenaan lopen. Hoe maken we de zorg beter, efficiënter en leuker? Dat vraagt lef en zelforganisatie bij medewerkers en dat probeer ik, samen met mijn collega’s, aan te boren bij de zorgmedewerkers en leidinggevenden. We geven hen ook tools mee om hiermee aan de slag te gaan. Het helpt daarbij zeker dat de cultuur van Bravis er een is van elkaar vooruit helpen en samenwerken. Ten opzichte van het bedrijfsleven vind ik de sfeer in het ziekenhuis een stuk socialer en menselijker.”
Praktische oplossingen
“De overstap van het bedrijfsleven naar het ziekenhuis was best groot. Natuurlijk: elke grote organisatie kent min of meer dezelfde uitdagingen. Maar de grote mate van controle, normen en richtlijnen heeft me wel verbaasd. Soms lijkt het alsof al die controle en strak omlijnde protocollen ervoor zorgen dat er maar weinig tijd en aandacht overblijft voor eigen invulling. Dat is zonde. Want ik geloof in continu verbeteren op initiatief van de medewerkers zelf. Daarbij gaat het om slimmer werken, niet harder werken, om zodoende meer tijd over te houden voor zorg aan de patiënt. Dat kan in heel praktische dingen zitten, zoals de mobiele infuuskarretjes die de OK-medewerkers hebben geïntroduceerd. Deze voorkomen dat ze steeds heen en weer moeten lopen met materialen en het zorgt ervoor dat het werk veiliger én efficiënter wordt. Zowel de probleemstelling als de oplossing kwam vanuit de OK-medewerkers zelf. Een karretje in plaats van een kast: zo simpel kan het soms zijn. Een ander voorbeeld is de IC, waar vanwege de werkdruk is gekeken naar de logistiek van verpleegkundige materialen op de afdeling. IC-verpleegkundigen hebben, met behulp van de lean methodiek, voorraden en materialen slimmer ingedeeld. De looplijnen zijn daardoor verkort.”
