Joey zet dat extra stapje bij Bravis

“Het inspireerde mij om
in de zorg te gaan werken”

Hoe maken we morgen beter?

Joey zet <span>dat extra stapje<span> bij Bravis

In de periode dat Joey Adriaansen zijn beroepskeuze moest maken, ontdekte hij dat hij een tumor had. “Toen heb ik echt ervaren hoe het voelt om patiënt te zijn én hoe fijn het is als een zorgverlener niet alleen naar het werk kijkt, maar ook naar de persoon daarachter”, vertelt Joey. “Het was heel fijn als iemand echt de tijd nam om mij gerust te stellen, een grapje maakte of gewoon even een praatje kwam maken. Dat beetje extra waardeerde ik als patiënt enorm en het inspireerde mij om in de zorg te gaan werken. Ik wil ook 'die zorgverlener' worden, degene met echt aandacht voor de mens”, vertelt Joey.

Van patiënt in het ziekenhuis naar medewerker
Meteen na de middelbare school begon de toen (leeftijd)-jarige Joey op de afdeling Medische Beeldvorming van het toenmalige Lievensberg ziekenhuis. “Doordat ik deze afdeling als patiënt zo vaak had bezocht, kreeg ik een goed beeld van het werk. Dat leek mij heel waardevol. Na de havo besloot ik mij daarom in te schrijven voor de duale inservice* opleiding tot Radiodiagnostisch Laborant”, geeft Joey aan. Tijdens een duale opleiding combineer je werk en studie. Wat je leert, breng je direct in de praktijk. Je ontvangt salaris voor de dagen waarop je werkt en studiefinanciering voor de periode dat je studeert. In 2016 studeerde Joey af.

Het is echt een prachtig vak
Joey werkte drie jaar als Radiodiagnostisch Laborant toen hij in 2019 besloot het roer om te gooien. “Ik had het naar mijn zin op de afdeling Medische Beeldvorming, maar ik had behoefte aan meer patiëntencontact. Als Laborant kijk je veel naar een beeldscherm, terwijl ik juist de zorg in ben gegaan omdat ik het contact met patiënten zo waardevol vind. Tijdens mijn werk kwam ik regelmatig op het operatiecomplex (OK). Daar ontdekte ik mijn interesse voor anesthesie. Mijn gevoel zei dat ik als anesthesiemedewerker nog meer voor een patiënt kon betekenen.” Joey besloot op onderzoek uit te gaan en vroeg op de afdeling of hij een dagje mee mocht lopen. Dat mocht, en na een dag meekijken solliciteerde hij meteen voor een baan als leerling-anesthesiemedewerker."

Drie jaar later studeerde Joey af. “Ik ben nog steeds heel blij dat ik de overstap heb gemaakt. Het is jammer dat het nog een relatief onbekend beroep is, want het is echt een prachtig vak!”, legt hij uit. “Mijn werk is totaal anders geworden. Voorheen voerde ik onderzoeken uit, nu bereid ik patiënten voor op een operatie, breng ik ze onder narcose en verzorg ik ze tijdens de operatie. Vervolgens zorg ik in de Recovery dat iemand weer comfortabel wakker wordt. Ik vind het heel waardevol dat ik zelfstandig beslissingen kan nemen en heel intensief, met al mijn aandacht, met één patiënt bezig kan zijn”.

Samen word je beter
Het werk van een anesthesiemedewerker is niet zonder uitdagingen. Joey vertelt over de complexiteit van het omgaan met ernstig zieke patiënten en het nemen van snelle, levensbepalende beslissingen. Zijn ervaring en kennis helpen hem deze uitdagingen met vertrouwen het hoofd te bieden, maar de steun van zijn collega's is daarbij onmisbaar.

Naast zijn dagelijkse werkzaamheden begeleidt Joey studenten: “Het leuke daarvan is dat zij mij en mijn collega’s op de hoogte houden van nieuwe ontwikkelingen binnen het vak. Want, mijn ervaring is dat zij daar het beste van op de hoogte zijn. De vragen van studenten houden me ook scherp. Als ze vragen waarom ik iets op een bepaalde manier doe, zorgt dat voor reflectie op mijn werkwijze”.

“Als je maar wel terugkomt”
Joey is net terug uit Curaçao. Daar heeft hij drie maanden gewerkt in een ziekenhuis. Dit deed hij om zijn horizon te verbreden én om zijn kennis door te geven. “Gelukkig is dit iets wat ze in het Bravis ziekenhuis stimuleren. ‘Als je maar wel terugkomt’, zei mijn leidinggevende”.

*Een inserviceopleiding is een opleiding die binnen een bedrijf gegeven wordt.

A. Joey_Adriaanse_Werkenbij2023-10.jpg