Diëlla kan switchen bij Bravis

“In de zorg
kun je alle
kanten op!”

Hoe maken we morgen beter?

Diëlla kan <span>switchen<span> bij Bravis

Al 35 jaar werkt Diëlla van Terheijden (53 jaar) in het Bravis ziekenhuis, voorheen Franciscus ziekenhuis. Als ze een boek zou schrijven zou er zeker in staan hoe veelzijdig het werken in de zorg is. “De zorg verandert, maar je kan binnen de organisatie zoveel verschillende functies uitoefenen. Mijn hart ligt in de zorg, ik kan mij zelfs geen baan meer buiten de zorg voorstellen.”

Al 35 jaar werkt Diëlla van Terheijden (53 jaar) in het Bravis ziekenhuis, voorheen Franciscus ziekenhuis. Als ze een boek zou schrijven zou er zeker in staan hoe veelzijdig het werken in de zorg is. “De zorg verandert, maar je kan binnen de organisatie zoveel verschillende functies uitoefenen. Mijn hart ligt in de zorg, ik kan mij zelfs geen baan meer buiten de zorg voorstellen.”

Diëlla startte in 1987 in het Franciscus ziekenhuis met de inservice opleiding (een opleiding die binnen het ziekenhuis gegeven werd). Na het behalen van haar diploma ging ze aan de slag op de afdeling chirurgie. “Door lichamelijke klachten kon ik mijn werk uiteindelijk niet meer uitvoeren. Gelukkig werd ik door het ziekenhuis heel goed begeleid. Ik mocht op andere afdelingen meelopen om te kijken of ik het leuk vond en om te ervaren of ik het werk fysiek aankon. Zo ontdekte ik de functie polikliniek assistente op de poliklinieken Urologie, KNO (Keel-Neus-Oorheelkunde) en Chirurgie. Met deze functie kon ik nog steeds verpleegkundige zorg bieden en patiënten zien, maar het werk was lichamelijk niet te zwaar.”

De meest kwetsbare periode van hun leven
Dit heeft Diëlla jaren met veel plezier gedaan, maar in 2016 was het tijd voor een nieuwe uitdaging als coloncare verpleegkundige. “Ik begeleid mensen die een darmoperatie ondergaan. Bijvoorbeeld vanwege een ontsteking, chronische darmklachten, ernstige incontinentie of – en dat is helaas de meest voorkomende reden - vanwege darm,- of blaaskanker. Dat is ook waarom ik voornamelijk op het Oncologie Centrum werk. Hier ben ik - samen met mijn collega’s –  lifecoach voor patiënten die een darmoperatie ondergaan of een blijvende stoma hebben. Wij treffen mensen vaak in de meest kwetsbare periode van hun leven. In die periode begeleiden, instrueren en ondersteunen wij hen. En ook na de operatie houden we contact. Dat doen we heel laagdrempelig.”

Daarnaast helpt Diëlla ook mensen die incontinent zijn van ontlasting (fecale incontinentie) “Hen help ik bijvoorbeeld met lifestyle en voedingsadvies, eventueel het regelen van bekkenbodemtherapie of uitleg en begeleiding  omtrent het spoelen van de darm. Mensen kunnen door incontinentie in een isolement raken omdat ze niet meer naar buiten durven. Het is heel fijn om deze mensen te kunnen helpen om hun kwaliteit van leven weer te vergroten.”

Je moet met je hart werken, anders zit je hier niet op de juiste plek
“Mijn collega’s zijn allemaal anders, maar we hebben allemaal wel hetzelfde voor ogen: de patiënt staat bij ons voorop. Patiënten weten dat we heel toegankelijk zijn en dat ze ons altijd mogen bellen. Dat geeft hen rust en vertrouwen. Je moet op onze afdeling wel echt met je hart werken, anders zit je niet op de juiste plek. We maken op de afdeling impactvolle dingen mee en daar praten we openlijk over.”

Mijn werk doet ertoe
Dagelijks heeft Diëlla momenten waarop ze denkt ‘mijn werk doet ertoe’. “Het werk op zich maakt voor mij het plezier. Ik krijg vaak als reactie van mensen - die net te horen hebben gekregen dat ze geopereerd moeten worden - dat ze blij zijn met de informatie die ik hen geef. Als coloncare verpleegkundige nemen ik en mijn collega’s de tijd. We zien mensen opgelucht weggaan als ze een beter beeld hebben gekregen van een stoma. En ze zijn blij dat ze goed geïnformeerd zijn en altijd kunnen bellen. Er zijn ook wel eens mensen met incontinentieproblemen die ons blij opbellen dat ze dankzij onze hulp weer naar buiten kunnen, op vakantie gaan en dat ze weer een sociaal leven durven op te bouwen. En dat is waar ik het iedere dag weer voor doe.”

Familiebedrijf
Diëlla’s dochter Imke werkt ook in het Bravis ziekenhuis. Zij werkt net als Diëlla voor de vakgroep Oncologie, maar dan in de kliniek. “In groep 7 deed Imke haar spreekbeurt over stoma’s. Ik ben speciaal naar de leraar gegaan om te vragen of dat wel mocht, maar hij was juist blij dat het een keer niet over paarden en cavia’s ging!”

Je leert in een ziekenhuis omgaan met veranderingen
“Je maakt veel mee als je ergens lang werkt en je leert in het ziekenhuis echt omgaan met veranderingen. Ik ben in al die jaren vanzelf de senior geworden, maar ik word nog steeds geprikkeld door mijn (jongere) collega’s. Dat is het leuke. Dan vragen ze waarom ik iets op een bepaalde manier heb ingeregeld en dan denk je ‘O, het kan anders’. Ik heb nog de ‘ouderwetse’ opleiding binnen het ziekenhuis gedaan. Artsen kwamen ons tussen hun spreekuren door lesgeven. Mijn dochter heeft haar opleiding op Avans gevolgd. Dat is niet met elkaar te vergelijken. Ook behandelingen en operatietechnieken zijn in de loop der jaren veranderd én verbeterd en ook de rol van patiënten is anders dan 35 jaar geleden. De keuze van de behandeling wordt nu samen met de patiënt gemaakt. En waar ze na een behandeling eerst heel lang in het ziekenhuis lagen, kunnen ze nu soms binnen één dag weer naar huis.”