“Ik krijg veel ruimte om zelf extra taken op te pakken”

Als kind groeide Joris op in een echt zorggezin: vader huisarts, moeder verpleegkundige. Het was dus niet zo’n verrassing dat ook Joris koos voor een loopbaan in de zorg – en uiteindelijk voor Bravis. “Je krijgt hier veel mogelijkheden om je verder te ontwikkelen, bijvoorbeeld op het gebied van opleidingen en extra projecten.”

Als kind groeide Joris op in een echt zorggezin: vader huisarts, moeder verpleegkundige. Het was dus niet zo’n verrassing dat ook Joris koos voor een loopbaan in de zorg – en uiteindelijk voor Bravis. “Je krijgt hier veel mogelijkheden om je verder te ontwikkelen, bijvoorbeeld op het gebied van opleidingen en extra projecten.”

Buiten de gebaande paden

Joris werkte, sinds het afronden van zijn opleiding tot verpleegkundige, eerst in de thuiszorg, ouderenzorg, in een woongroep bij mensen met autisme en in de wijkverpleging. “Op een gegeven moment was ik toe aan meer uitdaging en ben ik de opleiding tot praktijkverpleegkundige in de huisartsenpraktijk gaan doen. Het patiëntencontact en het klinisch redeneren vond ik vervolgens zo leuk dat ik de opleiding tot verpleegkundig specialist ben gaan volgen. Ook deze opleiding heb ik binnen de huisartsenpost en huisartsenpraktijk afgerond. Om mezelf verder te kunnen ontwikkelen, ik het puzzelen met patiëntcasuïstieken zo leuk vond en ik daar eigenlijk meer mee wilde gaan, ging ik op zoek naar een nieuwe functie. Die vond ik op de MDL-afdeling van Bravis. Hoewel ze eigenlijk een physician assistant zochten met MDL-ervaring, heeft de teamleider er gelukkig toch voor gekozen om mij als verpleegkundig specialist aan te nemen. Dat zegt ook iets over Bravis: ze durven hier buiten de gebaande paden te treden.”

Verantwoordelijkheid

In zijn rol als verpleegkundig specialist heeft Joris veel verantwoordelijkheid. “Ik kan de kliniek in principe grotendeels zelfstandig draaien, onder supervisie van de specialist. Ik heb in feite de functie van zaalarts. Als ‘gewoon’ verpleegkundige werk je in opdracht van de arts; hier ben ik zelf verantwoordelijk voor mijn handelen. Dat maakt deze baan voor mij leuk en uitdagend.”

Ervaringsdeskundige

Dat Joris specifiek voor deze afdeling koos, is niet geheel toevallig. “Ik heb zelf de ziekte van Crohn, een chronische darmziekte. Ik kan me dus goed verplaatsen in wat de patiënt meemaakt en dat maakt het contact ook wat makkelijker, omdat ik ook de andere kant ken. Zelf ben ik trouwens patiënt in een ander ziekenhuis, dus ik kan vergelijken hoe het geregeld is. De zorg is in beide ziekenhuizen heel goed, maar ik merk wel dat Bravis heel toegankelijk en klein is. Je krijgt specialisten snel aan de lijn en wanneer ik bijvoorbeeld een onderzoek aanvraag, wordt dat snel opgepakt.”

Extra taken

Eén van de redenen dat Joris het gevoel heeft dat hij bij Bravis goed op zijn plek zit, is dat hij de kans krijgt om extra taken op te pakken. “Zo houd ik me bezig met deskundigheidsbevordering van de verpleegkundigen door scholingen te geven. Daarnaast ben ik betrokken geweest bij het opstellen van de protocollen voor mijn afdeling. Bijvoorbeeld de protocollen voor tractus digestivus-bloedingen, galsteenlijden of voor levercirrose. Op basis van de landelijke richtlijnen stel ik samen met de MDL-artsen deze protocollen op. Ook begeleid ik sinds september zelf een verpleegkundig specialist in opleiding. Ik krijg veel ruimte om zelf deze extra taken op te pakken; dat vind ik een heel fijn aspect van werken bij Bravis.”

Eigen bedrijf

Naast zijn baan heeft Joris bovendien een eigen bedrijf. “Toen ik in 2015 de diagnose Crohn kreeg, merkte dat er in het ziekenhuis vooral aandacht is voor het medische stuk: tijdens een consult van tien minuten komen bijvoorbeeld de bloeduitslagen en onderzoeksresultaten voorbij. Maar het psychosociale aspect miste ik een beetje. Ik was op dat moment 22 jaar en wilde graag weten wat het betekent om zo’n ziekte te hebben. Kan ik mijn eigen leven nog wel leiden? Hoe ga ik ermee om? Wat kan ik verwachten? Daar wilde ik iets mee gaan doen en dat is mijn eigen bedrijf geworden: ‘Balans in je buik’. Ik heb inmiddels al drie cliënten die ik hierin begeleid. Mijn coaching is voor hen een aanvulling op de medische zorg in het ziekenhuis.”