Parweez heeft een doel bij Bravis

“Ik wil me inzetten om de omgeving gezonder te maken”

Hoe maken we morgen beter?

Parweez heeft <span>een doel</span> bij Bravis

Als Parweez Koehestanie iets wil, dan gaat hij er vol voor. Als kind in Afghanistan had hij zich al tot doel gesteld om dokter te worden en nadat hij op zijn zeventiende naar Nederland vluchtte, heeft hij die droom waargemaakt. 

Als Parweez Koehestanie iets wil, dan gaat hij er vol voor. Als kind in Afghanistan had hij zich al tot doel gesteld om dokter te worden en nadat hij op zijn zeventiende naar Nederland vluchtte, heeft hij die droom waargemaakt. 

Kansen en mogelijkheden

Die ambitie was één van de redenen dat Parweez koos voor het Bravis ziekenhuis. “Ik was na het afronden van mijn specialisatie ook aangenomen bij drie andere ziekenhuizen, maar heb bewust gekozen voor Bravis. Waarom? Omdat de vakgroep MDL groeiend is en ik hier dus de kans kreeg om het specialisme binnen het ziekenhuis samen met mijn collega’s verder op te zetten. Ook ben ik in het verleden, naast mijn specialisatie, gepromoveerd in endoscopische bariatrie. Omdat Bravis ook een bariatrisch centrum heeft, vond ik het heel interessant om vanuit dat perspectief een bijdrage te leveren en eventueel wetenschappelijk onderzoek te gaan doen.”

Overgewicht bestrijden

Bariatrische chirurgie – in de volksmond ook wel een maagverkleining genoemd – is een effectieve manier om te strijden tegen overgewicht, maar Parweez wil daarnaast graag preventief iets doen aan obesitas. “Want 54% van de Nederlanders heeft overgewicht en vooral leververvetting is een groot probleem: het veroorzaakt levercirrose, wat weer een levertransplantatie noodzakelijk kan maken. Patiënten met leververvetting kijken me vaak met grote ogen aan als ik zeg dat ze met 10% gewichtsverlies grote gedeelten van de vervetting kwijt zullen raken . Dat kun je bereiken door elke dag een half uur of drie kwartier te bewegen en anders te eten.”

Wetenschap

Samen met zijn collega-MDL-artsen is Parweez betrokken bij wetenschappelijk onderzoek naar maag-, lever- en darmziekten. “We doen mee aan diverse studies met onder meer het AMC, het Radboud en het Erasmus-ziekenhuis. Ik moet zeggen dat ik, toen ik hier begon, me wel afvroeg in hoeverre onderzoek mogelijk zou zijn bij een niet-opleidingsziekenhuis. Maar al snel zag ik dat er juist heel veel mogelijk is. Bovendien zijn de lijnen hier kort en is alles laagdrempelig. Als ik een chirurg wil spreken, krijg ik die direct aan de lijn en niet een assistent. Als ik een CT-scan wil laten uitvoeren, is de afspraak snel gemaakt. Die snelheid van handelen is fijn.”

Stichtingen in Afghanistan

Parweez is mede-oprichter en bestuurslid van twee stichtingen: Paymaan, een stichting die straatkinderen in Kabul financiële steun en perspectief biedt, onder meer in de vorm van onderwijs. En het Medisch Comité Afghanistan-Nederland, dat zich inzet voor het renoveren en vernieuwen van medisch onderwijs in Afghanistan. “We werken aan kennisoverdracht, door specialisten hier aan artsen in Afghanistan te koppelen. Afgelopen jaar hebben we via een aantal webinars over covidzorg ziekenhuizen in alle uithoeken van Afghanistan kunnen bereiken. Voor mij is dat heel belangrijk. Want ik vind dat je niet alleen voor jezelf moet zorgen, maar ook anderen moet helpen met de kennis die je hebt.”

Overgewicht bestrijden

In zijn werk als MDL-arts bij Bravis wil Parweez zijn patiënten zo goed mogelijk behandelen, maar daarnaast heeft hij een groter doel: samen met collega’s het overgewicht in de regio aanpakken. “Dat kan ons ziekenhuis niet alleen, en het is ook geen kwestie van een paar jaar. Maar ik ben ervan overtuigd dat we samen met scholen, huisartsen en gemeenten onze omgeving grote stappen kunnen zetten. Ik vind het bijvoorbeeld hartverwarmend om te zien dat Prins Carnaval hier in het ziekenhuis de patiënten cadeautjes komt brengen: je merkt aan alles dat de gemeenschap en het ziekenhuis bij elkaar betrokken zijn. Ik ben ervan overtuigd dat we die betrokkenheid ook in kunnen zetten om de hele regio gezonder te maken.”